آرشیو دانشنامه صنایع دستی ایران

بافت گلیج بیشتر در قسمت شمالی استان سمنان رواج دارد و طبق معمول دیگر دست بافته ها، زنان تولیدکننده اصلی آن هستند. گلیج یکی از دستبافته های سنتی ایران است که با دستگاه گلیج بافی، شبیه به دستگاه پارچه بافی تولید می شود.

نقاشی لاکی یا زیرلاکی به گونه ی هنری مستقل، از اواخر دوره ی صفوی شکل گرفت و در دوره افشاریه و زندیه و قاجاریه به واج کمال خود رسید.

نقش اندازی روی اشیا فلزی به وسیله کوبیدن فلز های براق به ویژه طلا و نقره و برنج بر آن ها را مطلا کاری می گویند. در ادامه مطلب با این هنر فاخر آشنا می شویم.

در این رشته از هنر های سنتی هنرمند به ساخت اشیاء و احجامی با فولاد می پردازد که سطح رویی آنها نیز با مفتول طلا، برنج یا نقره نقش اندازی می گردد.

هنر باتیک در ایران به کلاقه ای شهرت دارد و منطقه اسکوی آذربایجان مرکز عمده تولید آن محسوب می شود. در ادامه مطلب با این شاخه از صنایع دستی آشنا می شویم.

مرواربافی یکی از رشته های صنایع دستی است که طی چند سال اخیر در استان گیلان رواج یافته است. مروار یک نوع چوب ترکه ای اسـت که از اطراف تهران ، کرج ، سولقان ، بهارِ همدان ، ملایر و مراغه تهیـه می شود .

هنرهای سنتی ایران، هنرهای اصیل مردمی و نشات گرفته از فطرتی پاک است که از دیر باز در تمامی شئون زندگی مردم رسوخ کرده و به صورت جزئی تفکیک ناپذیر درآمده اند. این هنرها، از گذشته دور تا کنون، بدون تغییرات زیاد باقی مانده اند و اگر به آنها توجه نشود رفته رفته به بوته فراموشی سپرده خواهند شد.

سفره کردی به علت زیبایی و داشتن نقش‌های پرمایه و نگاره‌های پر مفهوم مورد توجه است.

طبقه‌بندی صنایع دستی که توسط گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر انجام پذیرفته است.

این نوع دوخت که از تکنیک بسیار ساده ای برخودار است و به صورت حاشیه هایی پهن بر روی پارچه ایجاد می گردد.

در ایران بسیاری هنر مشبک کاری را با پنجره های ارسی می شناسند.